Een leven zonder
Natuurlijk kan ik maar bij zo'n statement komen, als ik eerst heb meegemaakt hoe het is om facebook te hebben. En ik moet zeggen, ik amuseerde mij vrijwel nog goed. Maar later kwamen de problemen.
"Iedereen ziet er zo gelukkig uit"
Is niemand dat opgevallen? Natuurlijk wel! En gelijk hebben ze. Ik moet eerlijk toegeven, ik zou er ook nooit foto's op posten van mijzelf met wallen van hier tot in China of naakt in de tuin... Het is altijd aangenaam om de mensen te laten zien dat jij gelukkig bent (of dat je op zijn minst doet alsof).
Stel je eens voor dat facebook er helemaal anders zou uitzien. Stel je voor dat er niet alleen foto's op staan van alle 'gloriemomenten' uit je leven, maar dat ook alle tegenslagen en etc. daarbij komen kijken. Ik zweer het, het zou een grappig plaatje zijn.
Laat mij even een voorbeeld schetsen: je lief heeft het genadeloos uitgemaakt en op een of andere manier maak jij daar foto's van. Of dat nu een verborgen camera was tijdens de brake-up of een 'badkamerfoto' van jezelf achteraf terwijl je mega hard moet huilen. Het maakt niet uit.
Zeg nu zelf, dan zou facebook pas écht interessant zijn. Als mensen dan echt zo graag alles uit hun leven willen delen met iedereen, waarom dan niet ineens hun hele leven in plaats van een fractie ervan?
"Daar ging mijn tijd"
Computer aanzetten, wachten, interneticoontje aanklikken, wachten, www.facebook.com. Zo zag mijn oude routine eruit. En dat is niet alles. Ik moest op zijn minst om het halfuur mijn account opnieuw bekijken. Om te controleren of ik geen nieuwe meldingen had. En je raadt het nooit, ik had er ook echt wel geen. Maar toch is het zo verleidelijk om je steeds opnieuw aan te melden...
En dan begint de pret. Kijken op de startpagina wat je vrienden (of ze nu écht je vrienden zijn of niet) hebben uitgestoken, wat ze leuk vinden en al die dingen. Er komt vrijwel nooit een einde aan. Daarnaast kan je ook nog eens je tijd verdrijven met toffe spelletjes als 'Farmville' of 'Pet society'. Je kan chatten, foto's delen, webcammen,... ik zou bijna durven zeggen dat je er eten op kunt bestellen! Het is dus een volledig leven achter een computerscherm.
En vooraleer je het beseft is het al avond, terwijl je nog maar aan het ontbijten bent.
En toch...
En toch kan ik er geen doekjes om winden. Facebook is en blijft een deel van onze generatie en misschien nog van een aantal toekomstige. Zelf ben ik er geen grote fan van (dat heb je ondertussen al gemerkt), en toch voel ik me sociaal verplicht om een account te hebben. Uiteindelijk heb ik er toch een aangemaakt, en mensen mogen me dan een plooier noemen, ik heb het aangemaakt omdat niemand gsm-nummers wilt uitwisselen, en omdat blijkbaar niemand zijn mails checkt.
Moesten de makers deze geniale site plots stopzetten, denk ik dat er een derde wereldoorlog zal uitbreken. Maar dan misschien op een andere sociale netwerksite.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen